De beslissing van ouders om hun kind tegen Covid in te enten is echt een kwestie van risicobeheer. Ouders moeten er ernstig rekening mee houden dat Covid-19 voor kinderen een minder gevaarlijke ziekte is dan influenza. Het is gebleken dat dit zo is en vrij stabiel in de buurt van 20 maanden nu.
Kinderen krijgen deze ziekteverwekker niet zomaar, verspreiden het naar andere kinderen, verspreiden het naar volwassenen, nemen het mee naar huis, worden ernstig ziek, of sterven eraan. Zo eenvoudig is het. We weten dat kinderen de neiging hebben om niet zenden Covid-19 virus en dat het concept van asymptomatische verspreiding is ernstig in twijfel getrokken, vooral voor kinderen.
Kinderen, indien besmet, gewoon niet verspreiden Covid-19 gemakkelijk aan anderen, hetzij aan andere kinderen, andere volwassenen in hun gezin of anderszins, noch aan hun onderwijzers. Dit werd op elegante wijze aangetoond in een studie uitgevoerd in de Franse Alpen. De pediatrisch literatuur is hierover duidelijke wetenschap. Uit overweldigende gegevens blijkt dat de met SARS-CoV-2 geassocieerde last van ernstige ziekte of sterfte bij kinderen en adolescenten zeer laag is (statistisch nul).
Zweedse gegevens van Ludvigsson rapporteerde over de 1.951.905 kinderen in Zweden (per 31 december 2020) van 1 tot 16 jaar die naar school gingen met grotendeels geen lockdowns of maskers. Zij vonden nul (0) sterfgevallen. "Ondanks het feit dat Zweden scholen en kleuterscholen openhield, vonden we een lage incidentie van ernstige Covid-19 onder schoolkinderen en kinderen van kleuterleeftijd tijdens de SARS-CoV-2 pandemie."
A recente Duitse studie (waarin gegevens uit drie bronnen zijn samengevoegd: 1) een nationaal seroprevalentieonderzoek (het SARSCoV-2 KIDS-onderzoek), 2) het Duitse wettelijke meldingssysteem en 3) een landelijk register van kinderen en adolescenten die in het ziekenhuis zijn opgenomen met SARS-CoV-2 of het Pediatric Inflammatory Multisystem Syndrome (PIMS-TS)) meldde dat er in de onderzoeksperiode nul (0) sterfgevallen waren bij kinderen van 5 tot 18 jaar.
Regeringen en volksgezondheidsfunctionarissen hebben deze pandemie van angst en propaganda aangewakkerd. Maar ouders die bereid zijn dit zuiver vanuit het oogpunt van voordelen versus risico's te beoordelen, zouden zich kunnen afvragen: "Als mijn kind weinig of geen risico loopt, vrijwel geen risico loopt op ernstige gevolgen of overlijden, en dus geen baat heeft bij het vaccin, maar het vaccin wel potentiële en nog onbekende schade kan veroorzaken (zoals reeds is gerapporteerd bij volwassenen die de vaccins hebben gekregen), waarom zou ik mijn kind dan onderwerpen aan zo'n vaccin?
En waarom zou een ouder, gezien de potentiële risico's en het feit dat een vaccin voor Covid-19 bij kinderen gewoon niet aangewezen is, zijn kind laten inenten met vaccins waarmee nog geëxperimenteerd wordt? De kinderen zouden normaal moeten leven, vrij, en als ze worden blootgesteld aan SARS-CoV-2 kunnen we er zeker van zijn dat ze in de overgrote meerderheid van de gevallen geen of slechts milde symptomen zullen hebben, terwijl ze tegelijkertijd een natuurlijk verworven immuniteit ontwikkelen, en onschadelijk; een immuniteit die zeker superieur is aan die welke door een vaccin zou kunnen worden veroorzaakt.
De aangeboren immuniteit bij kinderen, die hen beschermt, zal hier werken en heeft hier wonderwel gewerkt (aangeboren antilichamen en NK-cellen, alsmede andere componenten van het aangeboren immuuncompartiment). Deze aanpak zou ook de ontwikkeling versnellen van de broodnodige kudde-immuniteit waarover veel is geschreven.
Naast bezorgdheid over de onmiddellijke of langetermijngevolgen van de nieuwe mRNA-vaccins bij kinderen, zijn er duidelijke gegevens die erop wijzen dat de vaccins misschien niet zo doeltreffend zijn tegen infectie en verspreiding als aanvankelijk werd gemeld.
Er zijn ook meldingen van vaccins die de aangeboren antilichamen onderdrukken (wat rampzalig kan zijn voor kinderen die hiervan afhankelijk zijn als hun eerste verdedigingslinie) en deze antilichamen verdringen, aangezien de vaccinspecifieke antilichamen een hoge affiniteit hebben voor hun antigeen, terwijl de aangeboren antilichamen niet-specifiek zijn en een lage affiniteit hebben. Dit is een enorm probleem, vooral als de vaccinimmuniteit de van nature verworven antilichamen enz. overvleugelt.
Waarom haasten we ons dan om onze kinderen te vaccineren? Dr. Fauci van NIAID, Walensky van CDC, en Francis Collins van NIH zijn hier roekeloos met de ontwikkelaars van de vaccins, b.v. Pfizer en Moderna, want zij weten dat deze vaccins niet de juiste veiligheidstests hebben ondergaan en dat wij niet weten wat er op lange termijn met de kinderen zal gebeuren.
Dit gaat echt over beslissingen inzake risicobeheer die wij als vrije mensen (als ouders) in de VS vermoedelijk mogen nemen. Dit gaat niet alleen over wetenschap. Vergeet ook niet dat kinderen geen geïnformeerde toestemming kunnen geven, bv. een kind van 8 maanden of een kind van één jaar.
Dit is een zeer belangrijke ethische kwestie. Het sterftecijfer bij kinderen, b.v. jonger dan 12 jaar, ligt zo dicht bij nul als maar mogelijk is. Geen van de lockdown en school sluiting beleid hebben gewerkt en allen hebben gefaald met verpletterende schade voor de bevolking.
Wij hebben onze kinderen gemaskeerd, scholen gesloten, hen opgesloten, het aantal zelfmoorden onder volwassenen en kinderen sterk doen stijgen als gevolg van dit beleid, en nu willen wij kinderen vaccineren met een vaccin waarvan wij geen gegevens hebben over de schadelijke gevolgen op lange termijn. Is het verwonderlijk dat er een verlies aan vertrouwen is en dat ouders aarzelen om te voldoen aan elk edict dat door regeringen op gezondheidsgebied wordt uitgevaardigd?
