Ο Δρ Trozzi διερευνά τα καναδικά πιστοποιητικά θανάτου και συζητά πώς το Covid-19 θεωρείται πανδημία.
Καναδάς: Καναδάς: Πώς είναι αυτό μια πανδημία;
Αν έχετε ερευνήσει τον ιό της Γουχάν και την παγκόσμια γεωπολιτική κατάσταση, πιθανότατα θα έχετε συναντήσει ανεξάρτητους δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο, οι οποίοι εξέτασαν τις ετήσιες στατιστικές θανάτων πολλών χωρών και παρατήρησαν κάτι ασυνήθιστο. Αυτό που διαπίστωσαν είναι ότι, ενώ οι χώρες ανέφεραν ότι πολλοί άνθρωποι πέθαναν από το Covid-19 το 2020, τα ετήσια σύνολα θανάτων για τις χώρες δεν έχουν γενικά αυξηθεί. Αυτό προκαλεί έκπληξη. Δεν έχουμε βρει νέες βαθιές θεραπείες για όλα τα άλλα πράγματα από τα οποία πεθαίνουν οι άνθρωποι, όπως τα γηρατειά, οι καρδιακές παθήσεις, ο καρκίνος και οι πνευμονοπάθειες, οπότε αν αυτά τα πράγματα συνεχίσουν ως συνήθως και υπάρχει ένα νέο πράγμα (Covid) που σκοτώνει πολλούς ανθρώπους, τότε θα έπρεπε να πεθαίνουν συνολικά περισσότεροι άνθρωποι. Αν όχι, αυτό υποστηρίζει την παρατήρηση ότι υπήρξε μια μεγάλη πίεση σε μεγάλο μέρος του κόσμου για να ισχυριστεί το Covid-19 ως αιτία θανάτου, ενώ αναμφισβήτητα, ήταν κάτι άλλο που προκάλεσε το θάνατο. Υπάρχουν πολλές αναφορές που το υποστηρίζουν αυτό, μερικές από τις οποίες βρίσκονται στον ιστότοπό μας www.drtrozzi.com.
Για να το καταδείξετε αυτό, σκεφτείτε κάποιον που κάπνιζε δύο πακέτα τσιγάρα την ημέρα επί πενήντα χρόνια και ανέπτυξε σοβαρή ΧΑΠ (Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια). Είναι πολύ εύθραυστος, ζει με δύσπνοια, χρειάζεται πολλά φάρμακα για να επιβιώσει και ζει με συμπληρωματικό οξυγόνο. Οποιαδήποτε αναπνευστική πρόκληση θα μπορούσε να επιδεινώσει δραματικά την κατάστασή τους και να επισπεύσει ακόμη και τον θάνατό τους. Η πρόκληση αυτή θα μπορούσε να είναι η εισπνοή κάποιας σκόνης ή άλλου ερεθιστικού παράγοντα, ένα κρυολόγημα ή ακόμη και μια αλλαγή του καιρού. Όταν κάποιος σε αυτή την κατάσταση πεθαίνει, η αιτία θανάτου είναι η ΧΑΠ, ή "χρόνια καπνίσματος" αν θέλετε. Η αιτία του θανάτου του δεν αποδίδεται στη σκόνη, στο κρυολόγημα ή στην αλλαγή του καιρού- αν και αυτά τα πράγματα μπορεί να ήταν η παροιμιώδης "σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι". Ωστόσο, πρόσφατα βρίσκουμε σε πολλά μέρη , ένα τέτοιο άτομο αναφέρθηκε ότι πέθανε από κοβίδιο. Αυτό είναι ένα ήπιο παράδειγμα. Υπάρχουν πολλές αναφορές θανάτων από καρκίνο, καρδιακές παθήσεις, ακόμη και σωματικά τραύματα όπως ένα ατύχημα με μοτοσικλέτα, που καταγράφονται ως "θάνατος λόγω covid-19". Το αποτέλεσμα αυτής της κατάχρησης των στατιστικών στοιχείων είναι ότι, αν και πεθαίνει ο ίδιος τυπικός αριθμός ανθρώπων, περισσότεροι από αυτούς καταγράφονται ως θάνατοι που οφείλονται στο Covid-19 και λιγότεροι αναφέρονται ως θάνατοι από άλλες αιτίες. Με άλλα λόγια, οι θάνατοι μετατοπίζονται από την κατάλληλη και πραγματική τους κατηγορία στην κατηγορία της πολιτικής ατζέντας: Covid-19.
Αυτό αποκαλύπτεται όχι μόνο από τους πολυάριθμους γιατρούς και εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης που αποκαλύπτουν την πίεση για υπερδιάγνωση του Covid-19 ως αιτία θανάτου, αλλά και από την έλλειψη αύξησης του συνολικού αριθμού των θανάτων των εθνών.
Ας ρίξουμε λοιπόν μια ματιά στις ετήσιες στατιστικές συνολικών θανάτων του Καναδά και ας δούμε αν όντως πεθαίνουν πολύ περισσότεροι άνθρωποι.
Ακολουθούν οι ίδιοι αριθμοί σε μορφή γραφήματος.
Παρατηρήσεις και σύγκριση με την ισπανική γρίπη
Ο αριθμός των θανάτων ανά χίλιους στον Καναδά αυξήθηκε σταδιακά από το 2012 έως το 2020 από 6,9 σε 7,89. Σε παγκόσμιο επίπεδο ο αριθμός των θανάτων ανά χίλιους ποικίλλει σημαντικά μεταξύ των χωρών. Λιγότεροι από 2 είναι πολύ χαμηλοί και 15 είναι πολύ υψηλοί. Οι συνθήκες διαβίωσης, καθώς και η ηλικία του πληθυσμού, καθορίζουν τον αριθμό των θανάτων ανά χίλιους σε μια χώρα. Είναι οι φτωχές χώρες με κακή διατροφή, κακές συνθήκες υγιεινής και άλλες πιο σκληρές προκλήσεις για την επιβίωση που έχουν τα υψηλότερα ποσοστά θανάτων.
Παρατηρήστε ότι δεν υπάρχει ιδιαίτερη μεγάλη αύξηση των θανάτων στον Καναδά το 2020, παρόλο που η "πανδημία" ξεκίνησε νωρίς το 2020. Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό, αν μια νέα σούπερ θανατηφόρα ασθένεια σκοτώνει μεγάλο αριθμό ανθρώπων; Είναι δυνατόν να έχουμε θεραπεύσει ταυτόχρονα μεγάλο μέρος των πραγματικών αιτιών θανάτου, όπως οι καρδιακές παθήσεις, οι πνευμονοπάθειες και ο καρκίνος. Δεν είναι πιθανό. Στην πραγματικότητα, γνωρίζουμε ότι πολλοί ασθενείς που χρειάζονταν θεραπείες για σοβαρές ασθένειες όπως ο καρκίνος, παραμελήθηκαν λόγω του κλεισίματος των νοσοκομειακών υπηρεσιών κατά τη διάρκεια του 2020, και ως εκ τούτου τα ποσοστά θνησιμότητας αυτών των ασθενειών πιθανότατα αυξήθηκαν.
Συνυπολογίζοντας τον ιό Wuhan και την ιατρική παραμέληση σοβαρών ασθενειών όπως ο καρκίνος λόγω του κλεισίματος νοσοκομείων, ο συνολικός δείκτης θανάτων ανά χίλια άτομα στον Καναδά το 2020 ήταν 7,89 και ήταν μόλις 0,23 υψηλότερος από το 2019. Αυτή δεν είναι μια εντυπωσιακή ή ασυνήθιστη αλλαγή- ο ίδιος αριθμός αυξήθηκε περισσότερο, κατά 0,36 το 2015. Για κάποιο πλαίσιο, ας αναλογιστούμε την πολύ γνήσια πανδημία της ισπανικής γρίπης του 1918, η οποία από μόνη της σκότωσε περίπου 6 στους χίλιους Καναδούς.
Πώς λοιπόν το Covid 19 δικαιολόγησε τη χρήση του όρου "Πανδημία".
Όταν οι περισσότεροι από εμάς σκεφτόμαστε μια "πανδημία" , σκεφτόμαστε μια μολυσματική ασθένεια, που εξαπλώνεται ευρέως και προκαλεί πολλούς θανάτους.
Μέχρι το 2009, ο οργανισμός ΠΟΥ ακολουθούσε αυτόν τον ορισμό για την πανδημία:
"Η πανδημία γρίπης είναι μια παγκόσμια επιδημία που προκαλείται από ένα νέο στέλεχος ιού και οδηγεί σε ποσοστά μόλυνσης και θνησιμότητας που υπερβαίνουν τα εποχικά αλλά παρόμοια βαριά κύματα γρίπης κατά πολλές τάξεις μεγέθους. Προϋπόθεση για μια πανδημία γρίπης είναι η εμφάνιση ενός ιικού υποτύπου που δεν είχε ακόμη κυκλοφορήσει στον ανθρώπινο πληθυσμό ή που είχε εμφανιστεί πριν από τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να μην έχει απομείνει υπόλοιπο ανοσίας στον πληθυσμό, και ο οποίος είναι ικανός να προκαλέσει σοβαρή ασθένεια και να διαδοθεί αποτελεσματικά από άνθρωπο σε άνθρωπο".
Ας δούμε τώρα την πρόσφατη ιστορία. Το 2009 ο ΠΟΥ κήρυξε τη γρίπη των χοίρων H1N1 ως πανδημία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μαζικές προπαραγγελίες νέων εμβολίων για τη γρίπη των χοίρων σε πολλές χώρες, με τις κυβερνήσεις να αναλαμβάνουν την ευθύνη για τις ζημιές που προκλήθηκαν από τα εμβόλια. Η φαρμακοβιομηχανία είχε μια εγγυημένη αγορά με μικρό ή καθόλου κίνδυνο ή ευθύνη. Ωστόσο, όταν η "πανδημία" έληξε επίσημα τον Αύγουστο του 2010, είχε προκαλέσει μόνο 18.449 θανάτους παγκοσμίως. Συγκρίνετε αυτό με τους ετήσιους παγκόσμιους θανάτους από την εποχική γρίπη που ανέρχονται σε περίπου 250.000. Η "πανδημία" της γρίπης των χοίρων δεν είχε προκαλέσει τάξεις μεγέθους περισσότερους θανάτους από την εποχική γρίπη, αλλά είχε προκαλέσει μόνο 7% τόσους θανάτους όσο η εποχική γρίπη, άρα δεν ήταν πραγματική πανδημία. Δεν πληρούσε τα κριτήρια: "ποσοστά θνησιμότητας που υπερβαίνουν τα εποχικά αλλά παρόμοια βαριά κύματα γρίπης κατά πολλές τάξεις μεγέθους".
Έτσι, το 2010, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης ξεκίνησε έρευνα σχετικά με την αθέμιτη επιρροή της Μεγάλης Φαρμακοβιομηχανίας και του ΠΟΥ για την παραποίηση μιας πανδημίας με σκοπό τη δημιουργία μιας προσοδοφόρας αγοράς εμβολίων.
Ωστόσο, ο ΠΟΥ άλλαξε τον ορισμό της "πανδημίας" ώστε να μην απαιτεί πλέον υψηλό ποσοστό θνησιμότητας- απλώς αφαίρεσε αυτό το μέρος από τον ορισμό. Αυτό άνοιξε το δρόμο για νέες κερδοφόρες επιχειρήσεις αρπαγής εξουσίας, όπως η "πανδημία" του Covid-19.
Ο Καναδάς και ο υπόλοιπος κόσμος λοιπόν, πώς το covid-19 είναι "πανδημία". Η απάντηση είναι βγαλμένη από το μυθιστόρημα 1984. Ο ΠΟΥ άλλαξε τον ορισμό της λέξης πανδημία.
Ακολουθεί ένα καλό άρθρο για το θέμα αυτό από την Christina Li: https://blogs.timesofisrael.com/why-eu-investigated-who-for-fake-pandemic/
(Προσθήκη 22-05-2021)
ΕΚΘΕΣΗ: Το CDC διόγκωσε τα ποσοστά θνησιμότητας του COVID-19 κατά 1600%
https://greatgameindia.com/cdc-inflated-fatality-1600/
