Ponieważ niektórzy ludzie są już szczepieni od ponad pół roku, napływają informacje o skuteczności szczepionki Covid. Przy ocenie skuteczności szczepionki ważne jest rozróżnienie między skutecznością przeciwko zakażeniu, chorobie objawowej i przeniesieniu zakażenia a skutecznością przeciwko hospitalizacji i zgonowi. W przypadku zakażenia i choroby objawowej szczepionki COVID-19 nie są tak skuteczne, jak się spodziewano, a odporność stopniowo zanika po kilku miesiącach. W przypadku hospitalizacji i zgonu odporność jest silniejsza i utrzymuje się przez co najmniej 6 miesięcy.

Gestalt wyników badań sugeruje, że globalna eksplozja infekcji, której doświadczamy - po podwójnym szczepieniu np. w Izraelu, Wielkiej Brytanii, USA itd. -może być spowodowana tym, że zaszczepieni rozprzestrzeniają Covida w takim samym lub większym stopniu niż nieszczepieni.

Naturalnym pytaniem jest, czy szczepionki o ograniczonych możliwościach zapobiegania chorobie objawowej mogą prowadzić do ewolucji bardziej zjadliwych szczepów? W artykule PLoS Biology z 2015 roku Read i wsp. zaobserwowali, że:

"Konwencjonalna mądrość głosi, że selekcja naturalna usunie wysoce śmiertelne patogeny, jeśli śmierć żywiciela znacznie ograniczy przenoszenie. Szczepionki, które utrzymują żywicieli przy życiu, ale nadal pozwalają na transmisję, mogą więc umożliwić krążenie w populacji bardzo zjadliwych szczepów."

Dlatego teoretycznie to nie nieszczepieni zagrażają szczepionym, lecz szczepieni zagrażają nieszczepionym, ale nie mamy na to jeszcze dowodów.

W tym miejscu podsumowuję badania i raporty, które rzucają światło na indukowaną szczepionkami odporność przeciwko Covidowi. Zwracają one uwagę na problemy związane z obowiązkiem szczepień, który obecnie zagraża pracy milionów ludzi. Budzą też wątpliwości co do argumentów przemawiających za szczepieniem dzieci.

1) Gazit i wsp. z Izraela wykazali, że "osoby zaszczepione przeciwko SARS-CoV-2 miały 13-krotnie (95% CI, 8-21) zwiększone ryzyko przełomowego zakażenia wariantem Delta w porównaniu z osobami wcześniej zakażonymi". Po skorygowaniu o czas zachorowania/szczepienia ryzyko to było 27-krotnie zwiększone (95% CI, 13-57).

2) Pomijając ryzyko zakażenia, biorąc pod uwagę, że ktoś został zakażony, Acharya i wsp. stwierdzili "brak istotnych różnic w wartościach progowych cyklu między grupami zaszczepionymi i nieszczepionymi, bezobjawowymi i objawowymi, zakażonymi SARS-CoV-2 Delta".

3) Riemersma i wsp. stwierdzili, że "nie ma różnicy w poziomie wiremii w porównaniu z osobami nieszczepionymi i tymi, u których doszło do przełomu szczepionkowego. Co więcej, u osób z przełomem szczepionkowym często stwierdza się dodatnie wyniki testów na wiremię, co wskazuje na zdolność do rozsiewania zakaźnych wirusów." Wyniki wskazują, że "jeśli osoby zaszczepione zostaną zakażone wariantem delta, mogą być źródłem przenoszenia SARS-CoV-2 na inne osoby." Odnotowali oni "niskie wartości Ct (<25) u 212 z 310 w pełni zaszczepionych (68%) i 246 z 389 (63%) nieszczepionych osób. Badanie podzbioru tych próbek o niskiej wartości Ct ujawniło zakaźny SARS-CoV-2 w 15 z 17 próbek (88%) od osób nieszczepionych i 37 z 39 (95%) od osób szczepionych."

4) W badaniu z Kataru Chemaitelly i wsp. wykazali skuteczność szczepionki (Pfizer) przeciwko ciężkiej i śmiertelnej chorobie, ze skutecznością w zakresie 85-95% co najmniej do 24 tygodnia po podaniu drugiej dawki. Z kolei skuteczność przeciwko zakażeniu spadła do około 30% w 15-19 tygodniu po podaniu drugiej dawki.

5) Z Wisconsin, Riemersma i wsp. donoszą, że osoby zaszczepione, które uległy zakażeniu wariantem Delta, mogą przenosić SARS-CoV-2 na inne osoby. Stwierdzili oni podwyższoną wiremię u osób nieszczepionych i szczepionych z objawami (odpowiednio 68% i 69%, 158/232 i 156/225). Ponadto u osób bezobjawowych stwierdzono podwyższoną wiremię (odpowiednio 29% i 82%) u osób nieszczepionych i szczepionych. Sugeruje to, że osoby zaszczepione mogą łatwo i nieświadomie ulegać zakażeniu, być siedliskiem, rozwijać się i przenosić wirusa.

6) Subramanian poinformował, że "na poziomie krajowym wydaje się, że nie ma wyraźnego związku między odsetkiem ludności w pełni zaszczepionej a liczbą nowych przypadków COVID-19". Porównując 2947 hrabstw w Stanach Zjednoczonych, stwierdzono nieco mniej zachorowań w miejscach bardziej zaszczepionych. Innymi słowy, nie ma wyraźnej zauważalnej zależności.

7) Chau i wsp. badali przenoszenie wariantu Delta wirusa SARS-CoV-2 wśród zaszczepionych pracowników służby zdrowia w Wietnamie. Spośród 69 pracowników służby zdrowia, u których stwierdzono dodatni wynik testu na obecność SARS-CoV-2, 62 wzięło udział w badaniu klinicznym i wszyscy wyzdrowieli. W przypadku 23 z nich uzyskano sekwencje kompletnego genomu i wszyscy należeli do wariantu Delta. "Ładunki wirusowe w przypadkach zakażenia przełomowym wariantem Delta były 251 razy wyższe niż w przypadkach zakażenia starymi szczepami wykrytymi w okresie marzec-kwiecień 2020 r.".

8) W Barnstable, Massachusetts, Brown i wsp. stwierdzili, że spośród 469 przypadków COVID-19, 74% było w pełni zaszczepionych, i że "zaszczepieni mieli średnio więcej wirusa w nosie niż nieszczepieni, którzy zostali zakażeni".

9) Opisując epidemię szpitalną w Finlandii, Hetemäli i wsp. zauważyli, że "wśród zaszczepionych pracowników służby zdrowia stwierdzono zarówno zakażenia objawowe, jak i bezobjawowe, a wtórne przeniesienie zakażenia nastąpiło od osób z zakażeniami objawowymi, pomimo stosowania środków ochrony osobistej".

10) W badaniu dotyczącym epidemii szpitalnej w Izraelu Shitrit i wsp. zaobserwowali "wysoką zdolność przenoszenia się wariantu Delta wirusa SARS-CoV-2 wśród osób dwukrotnie zaszczepionych i zamaskowanych". Dodali, że "sugeruje to pewne osłabienie odporności, aczkolwiek nadal zapewnia ochronę osobom bez chorób współistniejących."

11) W brytyjskim raporcie nadzoru nad szczepionką COVID-19 za tydzień #42 zauważono, że "odpowiedź przeciwciał N słabnie z czasem" i "poziom przeciwciał N wydaje się być niższy u osób, które nabyły zakażenie po podaniu 2 dawek szczepionki". W tym samym raporcie (Tabela 2, str. 13) wykazano, że w starszych grupach wiekowych (powyżej 30 lat) osoby dwukrotnie zaszczepione mają większe ryzyko zakażenia niż osoby nieszczepione, prawdopodobnie dlatego, że w tej ostatniej grupie jest więcej osób z silniejszą naturalną odpornością po przebytej chorobie Covida. Z kolei osoby zaszczepione miały mniejsze ryzyko zgonu niż osoby nieszczepione, we wszystkich grupach wiekowych, co wskazuje, że szczepionki zapewniają większą ochronę przed zgonem niż przed zakażeniem. Podobne dane można znaleźć w raportach brytyjskiego PHE nr 43, 44, 45, 46.

12) W Izraelu Levin i wsp. "przeprowadzili 6-miesięczne podłużne badanie prospektywne z udziałem zaszczepionych pracowników służby zdrowia, którzy byli co miesiąc badani na obecność przeciwciał IgG przeciwko krętkom i przeciwciał neutralizujących". Stwierdzili oni, że "sześć miesięcy po otrzymaniu drugiej dawki szczepionki BNT162b2 odpowiedź humoralna była znacznie zmniejszona, szczególnie wśród mężczyzn, osób w wieku 65 lat lub starszych oraz osób z niedoborem odporności."

13) W badaniu przeprowadzonym w stanie Nowy Jork Rosenberg i wsp. stwierdzili, że "W okresie od 3 maja do 25 lipca 2021 r. ogólna skuteczność szczepionki w Nowym Jorku skorygowana względem wieku, chroniąca przed hospitalizacją, utrzymywała się na względnie stałym poziomie 89,5%-95,1%). Ogólna skuteczność szczepionki skorygowana względem wieku przeciwko zakażeniom dla wszystkich dorosłych mieszkańców Nowego Jorku zmniejszyła się z 91,8% do 75,0%."

14) Suthar i wsp. zauważyli, że "Nasze dane wskazują na znaczne osłabienie odpowiedzi przeciwciał i odporności komórek T na SARS-CoV-2 i jego warianty w 6 miesięcy po drugim uodpornieniu szczepionką BNT162b2."

15) W badaniu przeprowadzonym na Uniwersytecie Umeå w Szwecji Nordström i wsp. zaobserwowali, że "skuteczność szczepionki BNT162b2 przeciwko zakażeniu stopniowo zmniejszała się z 92% (95% CI, 92-93, P<0-001) w dniach 15-30 do 47% (95% CI, 39-55, P<0-001) w dniach 121-180, a od dnia 211 i później nie można było wykryć żadnej skuteczności (23%; 95% CI, -2-41, P=0-07)."

16) Yahi i wsp. stwierdzili, że "w przypadku wariantu Delta przeciwciała neutralizujące mają zmniejszone powinowactwo do białka kolca, podczas gdy przeciwciała ułatwiające wykazują uderzająco zwiększone powinowactwo. Tak więc wzmocnienie zależne od przeciwciał może stanowić problem dla osób otrzymujących szczepionki oparte na oryginalnej sekwencji kolców szczepu Wuhan."

17) Goldberg i wsp. (BNT162b2 Vaccine in Israel) podali, że "odporność przeciwko wariantowi delta wirusa SARS-CoV-2 osłabła we wszystkich grupach wiekowych kilka miesięcy po otrzymaniu drugiej dawki szczepionki".

18) Singanayagam i wsp. zbadali kinetykę transmisji i wiremii u zaszczepionych i nieszczepionych osób z łagodnym zakażeniem wariantem delta w społeczności. Stwierdzili oni, że (w 602 kontaktach środowiskowych (zidentyfikowanych przez brytyjski system śledzenia umów) 471 brytyjskich przypadków indeksowych COVID-19, które zostały zrekrutowane do badania kohortowego Assessment of Transmission and Contagiousness of COVID-19 in Contacts i pobrały 8145 próbek z górnych dróg oddechowych z codziennego pobierania próbek przez okres do 20 dni) "szczepienie zmniejsza ryzyko zakażenia wariantem delta i przyspiesza klirens wirusa. Niemniej jednak, w pełni zaszczepione osoby z przełomem zakażenia mają szczytową wiremię podobną do przypadków nieszczepionych i mogą skutecznie przenosić zakażenie w warunkach domowych, w tym na w pełni zaszczepione osoby kontaktowe."

19. Keehner i wsp. na łamach NEJM przedstawili niedawno doniesienie o nawrocie zakażenia SARS-CoV-2 u pracowników systemu opieki zdrowotnej poddanych wysokim szczepieniom. Szczepienia szczepionkami mRNA rozpoczęto w połowie grudnia 2020 roku; do marca 76% pracowników zostało w pełni zaszczepionych, a do lipca odsetek ten wzrósł do 87%. Do początku lutego 2021 roku zakażenia gwałtownie się zmniejszyły... "zbiegło się to z zakończeniem kalifornijskiego mandatu dotyczącego masek 15 czerwca i szybką dominacją szczepu B.1.617.2 (delta), który po raz pierwszy pojawił się w połowie kwietnia i do końca lipca stanowił ponad 95% izolatów UCSDH, gwałtownie wzrosła liczba zakażeń, w tym przypadków wśród osób w pełni zaszczepionych... badacze stwierdzili, że "dramatyczna zmiana skuteczności szczepionki w okresie od czerwca do lipca jest prawdopodobnie spowodowana zarówno pojawieniem się wariantu delta, jak i słabnącą z czasem odpornością".

20. Juthani i wsp. starali się opisać wpływ szczepień na przyjęcie do szpitala u pacjentów z potwierdzonym zakażeniem SARS-CoV-2, wykorzystując rzeczywiste dane zebrane przez system opieki zdrowotnej Yale New Haven. "Pacjentów uznawano za w pełni zaszczepionych, jeśli ostatnią dawkę (drugą dawkę BNT162b2 lub mRNA-1273, lub pierwszą dawkę Ad.26.COV2.S) podano co najmniej 14 dni przed wystąpieniem objawów lub dodatnim wynikiem badania PCR w kierunku SARS-CoV-2. W sumie zidentyfikowaliśmy 969 pacjentów, którzy zostali przyjęci do szpitala Yale New Haven Health System z potwierdzonym dodatnim wynikiem testu PCR na obecność SARS-CoV-2"...Badacze odnotowali "większą liczbę pacjentów z ciężką lub krytyczną chorobą u tych, którzy otrzymali szczepionkę BNT162b2 niż u tych, którzy otrzymali mRNA-1273 lub Ad.26.COV2.S...".

21. W najnowszym badaniu opublikowanym przez CDC stwierdzono, że większość (53%) pacjentów hospitalizowanych z powodu choroby podobnej do Covid-19 była już w pełni zaszczepiona dwiema dawkami szczepionki RNA. Tabela 1 pokazuje, że spośród 20 101 dorosłych z obniżoną odpornością hospitalizowanych z powodu Covid-19, 10 564 (53%) było w pełni zaszczepionych szczepionką firmy Pfizer lub Moderna (Szczepienie zdefiniowano jako otrzymanie dokładnie 2 dawek szczepionki opartej na mRNA przeciwko COVID-19 ≥14 dni przed datą indeksu hospitalizacji, która była datą pobrania próbek z dróg oddechowych związanych z ostatnim dodatnim lub ujemnym wynikiem testu na obecność SARS-CoV-2 przed hospitalizacją lub datą hospitalizacji, jeśli test przeprowadzono dopiero po przyjęciu do szpitala). Zwraca to uwagę na ciągłe wyzwania związane z przełomem delta po szczepieniu.

22. Eyre i wsp. 2021 przeanalizowali wpływ szczepienia przeciwko SARS-CoV-2 na transmisję wariantów Alfa i Delta. Stwierdzili oni, że "chociaż szczepienie nadal zmniejsza ryzyko zakażenia, podobne wiremie u zaszczepionych i nieszczepionych osób zakażonych wariantem Delta budzą wątpliwości, w jakim stopniu szczepienie zapobiega dalszej transmisji... zmniejszenie transmisji zmniejszało się w czasie od drugiego szczepienia, w przypadku wariantu Delta osiągając podobny poziom jak u osób nieszczepionych w ciągu 12 tygodni w przypadku ChAdOx1 i znacznie zmniejszając się w przypadku BNT162b2. W ciągu 3 miesięcy po drugim szczepieniu zmniejszyła się również ochrona osób z kontaktu... Szczepienie zmniejsza transmisję wariantu Delta, ale w mniejszym stopniu niż wariantu Alfa."

23. Levine-Tiefenbrun i wsp. 2021 badali wiremię przełomowych zakażeń SARS-CoV-2 wariantu Delta po szczepieniu i dawce przypominającej BNT162b2 i stwierdzili, że skuteczność redukcji wiremii zmniejsza się w miarę upływu czasu od szczepienia, "znacząco zmniejszając się po 3 miesiącach od szczepienia i skutecznie zanikając po około 6 miesiącach".

24. Puranik, 2021 zbadał porównanie dwóch wysoce skutecznych szczepionek mRNA dla COVID-19 w okresach występowania wariantu Alfa i Delta, donosząc: "W lipcu skuteczność szczepionki przeciwko hospitalizacji pozostała wysoka (mRNA-1273: 81%, 95% CI: 33-96,3%; BNT162b2: 75%, 95% CI: 24-93,9%), ale skuteczność przeciwko zakażeniom była niższa w przypadku obu szczepionek (mRNA-1273: 76%, 95% CI: 58-87%; BNT162b2: 42%, 95% CI: 13-62%), z wyraźniejszym zmniejszeniem w przypadku BNT162b2."

25. Saade, 2021, badał testy neutralizacji żywego wirusa u pacjentów w okresie rekonwalescencji i osób zaszczepionych przeciwko izolatom 19A, 20B, 20I/501Y.V1 i 20H/501Y.V2 SARS-CoV-2, i przedstawił następujące doniesienie: "Oceniono zdolność neutralizacyjną przeciwciał w celu zapobiegania infekcji komórek, stosując test neutralizacji żywego wirusa przy użyciu różnych szczepów [19A (pierwotny), 20B (linia B.1.1.241 lineage), 20I/501Y.V1 (B.1.1.7 lineage) i 20H/501Y.V2 (B.1.351)] w próbkach surowicy pobranych od różnych populacji: zaszczepionych dwoma dawkami szczepionki COVID-19 pracowników służby zdrowia (HCW; Pfizer-BioNTech BNT161b2), 6-miesięcznych HCW po łagodnym szczepieniu COVID-19 oraz krytycznych pacjentów COVID-19... odkryciem obecnego badania jest zmniejszona odpowiedź neutralizująca obserwowana w stosunku do wariantu 20H/501Y.V2 u osób w pełni uodpornionych szczepionką BNT162b2 w porównaniu z typem dzikim i wariantem 20I/501Y.V1."

26. Canaday, 2021, badał Znaczne obniżenie odporności humoralnej wśród pracowników służby zdrowia i pensjonariuszy domów opieki 6 miesięcy po szczepieniu COVID-19 BNT162b2 mRNA, donosząc, że "Poziomy antysplątaniowe, anty-RBD i neutralizacji spadły o ponad 84% w ciągu 6 miesięcy we wszystkich grupach, niezależnie od wcześniejszego zakażenia SARS-CoV-2. W 6 miesięcy po szczepieniu u 70% mieszkańców NH wolnych od zakażenia miana neutralizacyjne były na poziomie lub poniżej dolnej granicy wykrywalności, w porównaniu z 16% w 2 tygodnie po pełnym szczepieniu. Dane te świadczą o znacznym zmniejszeniu poziomu przeciwciał we wszystkich grupach. W szczególności, ci mieszkańcy NH, którzy nie są zakażeni, mieli niższą początkową odporność humoralną po szczepieniu natychmiast i wykazywali największe spadki 6 miesięcy później."

27. Izrael, 2021 r.: Large-scale study of antibody titers decay following BNT162b2 mRNA vaccine or SARS-CoV-2 infection, and reported as "To determine the kinetics of SARS-CoV-2 IgG antibodies following giving of two doses of BNT162b2 vaccine, or SARS-CoV-2 infection in unvcinated individuals....U osób zaszczepionych miano przeciwciał zmniejszało się o maksymalnie 40% w każdym kolejnym miesiącu, podczas gdy u rekonwalescentów zmniejszało się o mniej niż 5% na miesiąc. Sześć miesięcy po szczepieniu BNT162b2 16,1% osób miało miano przeciwciał poniżej progu seropozytywności <50 AU/mL, podczas gdy tylko 10,8% pacjentów w okresie rekonwalescencji miało miano przeciwciał poniżej progu <50 AU/mL po 9 miesiącach od zakażenia SARS-CoV-2."

28. Eyran, 2020 zbadali kinetykę podłużną przeciwciał u pacjentów, którzy wyzdrowieli po szczepieniu COVID-19 w ciągu 14 miesięcy i stwierdzili "znacznie szybszy zanik u naiwnych szczepionkowiczów w porównaniu z pacjentami, którzy wyzdrowieli, co sugeruje, że pamięć serologiczna po zakażeniu naturalnym jest silniejsza niż po szczepieniu. Nasze dane podkreślają różnice między pamięcią serologiczną wywołaną naturalnym zakażeniem a szczepieniem."

29. Salvatore i wsp. zbadali możliwości przeniesienia zakażenia przez osoby zaszczepione i niezaszczepione, zakażone wariantem Delta wirusa SARS-CoV-2 w więzieniu federalnym w okresie lipiec-sierpień 2021 roku. Stwierdzili oni, że łącznie 978 próbek zostało dostarczonych przez 95 uczestników, "z których 78 (82%) było w pełni zaszczepionych, a 17 (18%) nie było w pełni zaszczepionych....clinicians and public health practitioners should consider vaccinated persons who become infected with SARS-CoV-2 to be no less infectious than unvaccinated persons."

30) Andeweg i wsp. przeanalizowali 28 578 zsekwencjonowanych próbek SARS-CoV-2 od osób o znanym statusie immunologicznym, uzyskanych w ramach krajowych testów środowiskowych w Holandii od marca do sierpnia 2021 roku. Znaleźli oni dowody na "zwiększone ryzyko zakażenia wariantami Beta (B.1.351), Gamma (P.1) lub Delta (B.1.617.2) w porównaniu z wariantem Alfa (B.1.1.7) po szczepieniu. Nie stwierdzono wyraźnych różnic między szczepionkami. Jednak efekt ten był większy w pierwszych 14-59 dniach po pełnym szczepieniu w porównaniu z 60 dniami i dłużej. W przeciwieństwie do odporności wywołanej szczepionką, u osób z odpornością wywołaną zakażeniem nie stwierdzono zwiększonego ryzyka ponownego zakażenia wariantami Beta, Gamma lub Delta w porównaniu z wariantem Alfa."

31) Di Fusco i wsp. przeprowadzili ocenę przełomowych zakażeń wywołanych szczepionką COVID-19 wśród pacjentów z obniżoną odpornością, w pełni zaszczepionych szczepionką BNT162b2. "Badano przełomowe zakażenia wywołane przez szczepionkę COVID-19 u w pełni zaszczepionych (≥14 dni po podaniu drugiej dawki) osób z IC (kohorta IC), 12 wzajemnie wykluczających się grup z IC oraz kohortę bez IC." Stwierdzili oni, że "spośród 1 277 747 osób w wieku ≥16 lat, które otrzymały 2 dawki BNT162b2, 225 796 (17,7%) zostało zidentyfikowanych jako IC (mediana wieku: 58 lat; 56,3% kobiet). Najczęstszymi schorzeniami IC były nowotwory złośliwe lite (32,0%), choroby nerek (19,5%) i schorzenia reumatologiczne/zapalne (16,7%). Wśród w pełni zaszczepionych kohort IC i nie IC, w okresie badania zaobserwowano łącznie 978 przełomowych zakażeń; 124 (12,7%) zakończyły się hospitalizacją, a 2 (0,2%) były zgonami w szpitalu. Osoby z IC stanowiły 38,2% (N = 374) wszystkich zakażeń przełomowych, 59,7% (N = 74) wszystkich hospitalizacji i 100% (N = 2) zgonów w szpitalu. Odsetek zakażeń przełomowych był 3-krotnie wyższy w kohorcie IC w porównaniu z kohortą bez IC (N = 374 [0,18%] vs. N = 604 [0,06%]; nieskorygowane wskaźniki zapadalności wynosiły odpowiednio 0,89 i 0,34 na 100 osobolat."

32) Mallapaty (NATURE) poinformował, że efekt ochronny szczepienia w przypadku wcześniejszego zakażenia jest "stosunkowo niewielki i niepokojąco maleje po upływie trzech miesięcy od otrzymania drugiego szczepienia". Mallapaty dodaje również to, o czym ostrzegaliśmy społeczność zdrowia publicznego, a mianowicie, że osoby zakażone wirusem Delta mają mniej więcej taki sam poziom materiału genetycznego wirusa w nosie "niezależnie od tego, czy były wcześniej szczepione, co sugeruje, że osoby zaszczepione i niezaszczepione mogą być tak samo zakaźne." Mallapaty przedstawił dane z badań 139 164 bliskich kontaktów 95 716 osób zakażonych SARS-CoV-2 w okresie od stycznia do sierpnia 2021 r. w Wielkiej Brytanii, i to w czasie, gdy warianty Alfa i Delta rywalizowały o dominację. Stwierdzono, że "chociaż szczepionki zapewniały pewną ochronę przed zakażeniem i dalszym przenoszeniem wirusa, wariant Delta osłabiał ten efekt. Osoba, która była w pełni zaszczepiona, a następnie przeszła "przełomowe" zakażenie Deltą, była prawie dwukrotnie bardziej narażona na przekazanie wirusa niż osoba zakażona Alfą. Do tego dochodzi jeszcze wyższe ryzyko zakażenia przełomowego wywołanego przez Deltę niż przez Alfę."

33) Chia i wsp. podali, że wartości progu cyklu PCR (Ct) były "podobne w momencie diagnozy w grupach zaszczepionych i nieszczepionych, ale wiremia zmniejszała się szybciej u osób zaszczepionych. U zaszczepionych pacjentów obserwowano wczesne, silne wzmocnienie przeciwciał przeciwko białku kolczastemu, jednak miana te były znacznie niższe przeciwko B.1.617.2 w porównaniu z dzikim szczepem szczepionki."

34) Wilhelm i wsp. donieśli o zmniejszonej neutralizacji wariantu omicron SARS-CoV-2 przez surowice szczepionkowe i przeciwciała monoklonalne. "Wyniki badań in vitro z użyciem autentycznych wariantów SARS-CoV-2 wskazują, że w przeciwieństwie do obecnie krążącego wariantu Delta, skuteczność neutralizacji surowic wywołanych szczepionką przeciwko wariantowi Omicron była znacznie zmniejszona, co podkreśla, że odporność pośredniczona przez komórki T stanowi istotną barierę w zapobieganiu ciężkiej postaci COVID-19".

35) CDC przedstawiło szczegółowe informacje dotyczące 43 przypadków COVID-19 przypisywanych wariantowi Omicron. Stwierdzono, że "34 (79%) wystąpiły u osób, które ukończyły podstawową serię zatwierdzonej przez FDA lub zatwierdzonej szczepionki COVID-19 ≥14 dni przed wystąpieniem objawów lub otrzymaniem dodatniego wyniku testu na obecność SARS-CoV-2."

Wyniki te nie są nieznane władzom odpowiedzialnym za zdrowie publiczne. Dyrektor CDC, Rochelle Walensky, powiedziała, że szczepionki Covid działają "wyjątkowo dobrze" w zakresie zapobiegania ciężkim chorobom i zgonom, ale "nie są już w stanie zapobiegać przenoszeniu choroby".

Z badań tych wynika, że szczepionki mają duże znaczenie dla zmniejszenia liczby ciężkich zachorowań i zgonów, ale nie są w stanie zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby i w rezultacie zakażeniu większości z nas. Oznacza to, że o ile szczepionki przynoszą indywidualne korzyści osobom zaszczepionym, a zwłaszcza starszym osobom z grupy wysokiego ryzyka, o tyle korzyści społeczne płynące z powszechnych szczepień są mocno wątpliwe. W związku z tym nie należy oczekiwać, że szczepionki Covid przyczynią się do wyeliminowania rozprzestrzeniania się wirusa wśród społeczności lub osiągnięcia odporności stadnej. Obnaża to zasadność wprowadzenia obowiązku szczepień i paszportów szczepionkowych.