Badania nanotechnologiczne nad "szczepionkami" Covid-19.

Biała księga na temat składu szczepionek

Anonimowy autor: Klub Naukowców

Wprowadzenie

Nowa pandemia Covid-Sars2 skłoniła przemysł farmaceutyczny do opracowania nowych leków, które nazwano szczepionkami. Mechanizm działania tych nowych leków deklarowany przez przemysł farmaceutyczny w połączeniu z informacjami zawartymi w kartach charakterystyki produktu był wystarczająco jasny, aby naukowcy zrozumieli, że produkty te nie są szczepionkami, lecz lekami nanotechnologicznymi działającymi jak terapia genetyczna.

Nazwa "szczepionka" jest prawdopodobnie eskulapem stosowanym ze względów biurokratycznych w celu uzyskania pilnego zatwierdzenia, a więc ominięcia wszystkich normalnych zasad obowiązujących w przypadku nowych leków, zwłaszcza tych, które wykorzystują nowatorskie mechanizmy nanotechnologiczne, z jakimi nigdy wcześniej nie mieliśmy do czynienia. Wszystkie te "szczepionki" są opatentowane, a ich rzeczywista zawartość jest utrzymywana w tajemnicy nawet przed nabywcami, którzy oczywiście korzystają z pieniędzy podatników. Tak więc konsumenci (podatnicy) nie mają żadnych informacji o tym, co otrzymują do swoich ciał. Nie wiadomo, na czym polegają procesy nanotechnologiczne, jakie mogą być skutki uboczne dla organizmu, ale przede wszystkim, jakie mogą wystąpić interakcje nano-bio.

 

Obecne badania, polegające na bezpośredniej analizie kilku "szczepionek" za pomocą oprzyrządowania nanotechnologicznego, dostarczają informacji o ich rzeczywistej zawartości.

Materiały i metody

Analizie poddano cztery "szczepionki" opracowane dla choroby wywołanej wirusem Corona (Comirnaty di Pfizer-BioNtech, Vaxzevria firmy Astrazeneca, Janssen firmy Johnson & Johnson).Moderna) przy użyciu różnych urządzeń i protokołów przygotowania zgodnie z nowymi metodami nanotechnologicznymi.

Do weryfikacji morfologii i zawartości "szczepionek" użyto mikroskopu optycznego, mikroskopu ciemnego pola, spektroskopu absorpcyjnego i fluorescencyjnego UV, skaningowego mikroskopu elektronowego, transmisyjnego mikroskopu elektronowego, spektroskopu dyspersyjnego energii, dyfraktometru rentgenowskiego i magnetycznego rezonansu jądrowego. W celu uzyskania potwierdzonych wyników, podczas pomiarów z wykorzystaniem zaawansowanych technologii oraz w trakcie badania, uruchomiono wszystkie kontrole oraz wykonano pomiary referencyjne.

Ze względu na zwięzłość tekstu niektóre działania nie zostały tu przedstawione.

W trakcie analiz sprawdzono morfologię zawartości próbek oraz ich skład chemiczny. Poniższe zdjęcia w obiektywny sposób pokazują, co wykrywa aparatura.

Na rycinie 1 przedstawiono liposomy, które firma Pfizer wykorzystuje w swoim produkcie do przenoszenia cząsteczek RNA do wnętrza komórek. Obrazy uzyskano za pomocą preparatu SEM-Cryo.

Schłodzone próbki były przetwarzane w sterylnych warunkach, przy użyciu komory z przepływem laminarnym i sterylizowanego sprzętu laboratoryjnego. Etapy analizy były następujące:

 

  1. Rozcieńczenie w 0,9% sterylnym roztworze soli fizjologicznej (0,45 ml + 2 ml)
  2. Frakcjonowanie polarności: 1,2 ml heksanu + 120 ul próbki RD1 3. Ekstrakcja hydrofilowej fazy wodnej
  3. Skanowanie w spektroskopii absorpcji UV i fluorescencji
  4. Ekstrakcja i ilościowe oznaczenie RNA w próbce
  5. Mikroskopia elektronowa i optyczna fazy wodnej

 

Obserwacje pod mikroskopem ciemnego pola produktu firmy Pfizer ujawniły pewne elementy, które mogą być paskami grafenu.

Mikroskopia optyczna

Obrazy frakcji wodnej uzyskano następnie za pomocą mikroskopu optycznego w celu wizualnej oceny ewentualnej obecności grafenu. Obserwacje pod mikroskopem optycznym ujawniły obfitość przezroczystych dwuwymiarowych laminarnych obiektów, które wykazują duże podobieństwo do obrazów z literatury (Xu i in., 2019) oraz do obrazów uzyskanych ze wzorca rGO (SIGMA) (Rys. 2a,b). Uzyskano obrazy dużych przezroczystych arkuszy o zmiennych rozmiarach i kształtach, pokazujące pofałdowane i płaskie, nieregularne kształty. Mniejsze arkusze o kształtach wielokątnych, również podobne do płatków opisywanych w literaturze (Xu i in., 2019), można ujawnić za pomocą mikroskopii ciemnego pola (Rys. 2c). Wszystkie te laminarne obiekty były szeroko rozpowszechnione we frakcji wodnej próbki i żaden składnik opisany w zarejestrowanym patencie nie może być powiązany z tymi arkuszami.

Rys. 2a. Obraz frakcji wodnej z próbki szczepionki firmy Pfizer (po lewej) i ze wzorca zredukowanego tlenku grafenu (rGO) (po prawej) (Sigma-777684). Mikroskopia optyczna, 100X
Rysunek 2b. Obrazy frakcji wodnej próbki szczepionki firmy Pfizer (po lewej) i sonikowanego wzorca zredukowanego tlenku grafenu (rGO) (Sigma-777684) (po prawej). Mikroskopia optyczna, 600X
Rysunek 2c. Obrazy frakcji wodnej z próbki "szczepionki" firmy Pfizer. Mikroskop w ciemnym polu, 600X

Obecność grafenu w "szczepionce" firmy Pfizer potwierdzają obserwacje SEM i TEM.

Na Rys. 3 pokazano skupisko nanocząstek grafenu w szczepionce firmy Pfizer. Wygląda na to, że są one zagregowane. Widmo EDS wskazuje na obecność węgla, tlenu i chlorku sodu, ponieważ produkt jest rozcieńczony w roztworze soli.
Rys.3 b Widmo EDS "szczepionki" firmy Pfizer pod mikroskopem ESEM sprzężonym z mikrosondą rentgenowską EDS (oś X = keV, oś Y = liczba zliczeń)

Elektroniczna mikroskopia transmisyjna

Na rys. 2d pokazano obrazy TEM frakcji wodnej z próbki, wykazujące duże podobieństwo do obrazów TEM tlenku grafenu z literatury (Choucair i in., 2009). Można zaobserwować skomplikowaną matrycę lub siatkę pofałdowanych, półprzezroczystych, elastycznych arkuszy, z mieszaniną ciemniejszych wielowarstwowych aglomeracji i jaśniej zabarwionych, rozłożonych monowarstw. Ciemniejsze obszary liniowe pojawiają się w wyniku lokalnego nakładania się arkuszy i lokalnego ułożenia pojedynczych arkuszy równolegle do wiązki elektronów. Za siatką pojawia się duża gęstość niezidentyfikowanych zaokrąglonych i eliptycznych kształtów, które prawdopodobnie odpowiadają otworom powstałym w wyniku mechanicznego wymuszenia siatki podczas obróbki.

Przedstawiamy tu 3 obrazy z powiększeniem progresywnym:

Rys. 4a i 4b przedstawiają obserwacje pod mikroskopem TEM, gdzie w "szczepionce" firmy Pfizer obecne są cząstki grafenu. Dyfraktometria rentgenowska ujawnia ich naturę jako krystalicznych nanocząstek na bazie węgla.

Rys. 4a. Frakcja wodna z próbki ComirnatyTM. Mikroskop elektroniczny (TEM), JEM-2100Plus, przy 200 kV.

W celu ostatecznej identyfikacji grafenu metodą TEM, konieczne jest uzupełnienie obserwacji o charakterystykę strukturalną poprzez uzyskanie charakterystycznej próbki wzorcowej metodą dyfrakcji elektronów (jak na rysunku b poniżej). Próbka wzorcowa odpowiadająca grafitowi lub grafenowi ma symetrię heksagonalną i zazwyczaj posiada kilka koncentrycznych sześciokątów.

Rys. 4b Wzorzec dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego cząstek grafenu.

Kwantyfikację RNA w próbce przeprowadzono przy użyciu konwencjonalnych protokołów (Fisher). Zgodnie z NanoDropTM 2000, spektrofotometr kalibracyjny ze specjalnym oprogramowaniem (Thermofisher), widmo absorpcji UV całkowitej frakcji wodnej zostało skorelowane z 747 ng/ul nieznanych substancji absorbujących. Jednakże, po ekstrakcji RNA przy użyciu komercyjnego zestawu (Thermofisher), kwantyfikacja przy użyciu specyficznej dla RNA sondy fluorescencyjnej Qbit (Thermofisher) wykazała, że tylko 6t ug/ul może być związane z obecnością RNA. Widmo było zgodne z pikiem rGO przy długości fali 270nm. Z przedstawionych obrazów mikroskopowych wynika, że większość tej absorbancji może być spowodowana obecnością arkuszy grafenopodobnych, obficie występujących w zawiesinie w próbce. Tezę tę dodatkowo potwierdza wysoka fluorescencja próbki z maksimum przy długości fali 340 nm, zgodna z wartościami piku dla GO. Należy przypomnieć, że RNA nie wykazuje spontanicznej fluorescencji pod wpływem promieniowania UV.

Rys. 5. Widmo UV frakcji wodnej próbki szczepionki firmy Pfizer.

Odniesienia do preparatu 1,2,3

Fluorescencja UV frakcji wodnej

Rysunek 6. Widmo fluorescencji UV frakcji wodnej z fiolki ComirnatyTM. Długość fali wzbudzenia: 300 nm.

Widma absorpcji UV i fluorescencji uzyskano za pomocą spektrofotometru Cytation 5 Cell Imaging Multi-Mode Reader (BioteK). Widmo absorpcji UV potwierdziło maksimum piku przy 270 nm, co jest zgodne z obecnością rGO. Maksimum fluorescencji UV przy długości fali 340 nm również sugeruje obecność znacznych ilości rGO w próbce (Bano i in., 2019).

Rys.7 Analiza spektroskopowa UV wykazała adsorpcję, która może być spowodowana obecnością grafenu, co potwierdzają obserwacje pod mikroskopem widzialnym w zakresie ultrafioletu.

Poniższe obrazy przedstawiają różne cząstki zidentyfikowane w "szczepionkach" firm Pfizer, Moderna, Astrazeneca, Janssen, analizowane w środowiskowym skaningowym mikroskopie elektronowym w połączeniu z mikrosondą rentgenowską systemu dyspersji energii, która ujawnia chemiczną naturę obserwowanych szczątków.

Na rys. 8 pokazano dziwne ciało obce, z pewnością zbudowane z dziwnych otworów na powierzchni. Białe odłamki składają się z węgla, tlenu, aluminium, krzemu, wapnia, magnezu, chloru i azotu.

Ciało o długości 50 mikronów jest tajemniczą obecnością w szczepionce. Może to być pasożyt trypanosomalny.

Rys. 9 przedstawia ostre odłamki o długości 20 mikronów, zidentyfikowane w "szczepionce" firmy Pfizer. Składa się on z węgla, tlenu, chromu, siarki, glinu, chlorku i azotu.
Na Rys. 10 pokazano zanieczyszczenia zidentyfikowane w "szczepionce" firmy Pfizer. Biała cząstka o długości 2 mikronów składa się z bizmutu, węgla, tlenu, glinu, sodu, miedzi i azotu.
Rys. 11 przedstawia agregat organiczny (węgiel-tlen-azot) z osadzonymi nanocząstkami bizmutu-tytanu-wanadu-żelaza-miedzi-krzemu-aluminium osadzonymi w "szczepionce" firmy Pfizer.
Na rycinie 12 przedstawiono opracowany agregat nanocząstek żelaza, chromu i niklu (stal nierdzewna) osadzonych w "szczepionce" firmy Astrazeneca.
Na Rys. 13 pokazano organiczno-nieorganiczny agregat zidentyfikowany w "szczepionce" firmy Janssen. Cząstki składają się ze stali nierdzewnej i są sklejone "klejem na bazie węgla".

Ten agregat jest magnetyczny i może wywoływać problemy biologiczne wewnątrz obiegu krwi ze względu na możliwe interakcje z innymi dipolami.

Rys. 14 przedstawia inną mieszaną substancję (organiczno-nieorganiczną) zidentyfikowaną w "szczepionce" firmy Moderna. Jest to podłoże węglowe, na którym osadzone są nanocząstki. Nanocząstki te składają się z glinu, miedzi, żelaza i chloru.
Ryc. 15 przedstawia analizę przeprowadzoną na "szczepionce" Moderna. Zidentyfikowano wiele ciał obcych o kulistej morfologii z pęcherzykowatymi wgłębieniami. Składają się one z krzemu, ołowiu, kadmu i selenu. Ten wysoce toksyczny skład przypomina skład kropek kwantowych (selenek kadmu).
Rys. 16 Analiza "szczepionki" Moderny wykazała istnienie 100-mikronowego elementu przypominającego grafen. Składa się on z węgla i tlenu z domieszką azotu, krzemu, fosforu i chloru.
Na rys. 17 pokazano elementy węglowe w "szczepionce" Moderny zmieszane z agregatami wypełnionymi cząstkami glinokrzemianowymi.

Inne analizy przeprowadzone za pomocą urządzenia XRF (fluorescencja rentgenowska) ujawniają, z jakich części organicznych składa się "szczepionka" firmy Astrazeneca.

Rys. 18: Widmo 1H szczepionki firmy AstraZeneca. Cztery molekuły zidentyfikowane za pomocą widm referencyjnych oznaczono różnymi kolorami. Stężenie względne obliczono na całkach sygnałów referencyjnych dla cząsteczek w widmie ilościowym, uzyskanych przy cyklu pracy 5 sekund, ponieważ najdłuższy obliczony T1 wynosił 5 s. Za pomocą aparatury XRF zidentyfikowano następujące cząsteczki: histydynę, sacharozę, PEG (glikol polietylenowy) i alkohol etylenowy. W karcie charakterystyki tej "szczepionki" podano tylko obecność PEG.

Dyskusja

W analizowanych "szczepionkach" występują składniki, które nie są wymienione w karcie technicznej i których obecność nie wydaje się mieć związku z pojęciem szczepionki. Ponieważ nie są one uwzględnione w dokumentacji przedstawianej organizacjom rządowym (FDA, EMA itp.) w celu uzyskania prawnego zatwierdzenia do komercjalizacji i stosowania u ludzi, wydaje się, że stanowią zanieczyszczenie wynikające prawdopodobnie z przemysłowego procesu produkcji. Wygląda na to, że nikt nie kontrolował produktu końcowego przed jego dystrybucją. Oznacza to, że konsumenci nie są informowani o rzeczywistej zawartości produktów. Ewentualne skutki uboczne mogą być spowodowane wprowadzeniem tych zanieczyszczeń do organizmu. Należy zauważyć, że składniki, które nie są deklarowane, ale my

 

zidentyfikowane nie są biokompatybilne, a niektóre z nich wywierają także wpływ mechaniczny po dostaniu się do krwiobiegu, zwłaszcza w kontakcie ze śródbłonkiem naczyniowym.

Jednostki obecne w "szczepionkach" firm Pfizer i Astrazeneca, zidentyfikowane na podstawie obrazów uzyskanych metodą ESEM, mogą stanowić zagrożenie dla organizmu człowieka. Mogą one być odpowiedzialne za tworzenie się skrzeplin, ponieważ są trombogenne. Kolejnym zagrożeniem jest wynaczynienie cząsteczek i wynikający z tego możliwy krwotok. Po przedostaniu się do krwiobiegu cząsteczki mogą być przenoszone również do mózgu. W takim przypadku u pacjenta może wystąpić udar mózgu i/lub krwotok mózgowy. Jeśli uszkodzenie śródbłonka spowodowane przez cząsteczki wystąpi w sercu, istnieje duże prawdopodobieństwo zachorowania na zapalenie mięśnia sercowego. Oprócz tego wszystkim znana jest toksyczność grafenu.

Obecność w krwiobiegu niekompatybilnych organiczno-nieorganicznych ciał obcych może być przyczyną interakcji nano-bio, które mogą powodować poważne problemy zdrowotne.

Referances

Bano, I. et al , 2019. Exploring the fluorescence properties of reduced graphene oxide with tunable device performance,Diamond and Related Materials,Volume 94,59-64,ISSN 0925- 9635,https://doi.org/10.1016/j.diamond.2019.02.021.

Biroju, Ravi & Narayanan, Tharangattu & Vineesh, Thazhe Veettil. (2018). New advances in 2D electrochemistry-Catalysis and Sensing. 10.1201/9781315152042-7.

Choucair, M., Thordarson, P. & Stride, J. Gram-scale production of graphene based on solvothermal synthesis and sonication. Nature Nanotech 4, 30-33 (2009). https://doi.org/10.1038/nnano.2008.365

Kim et al, Seeing graphene-based sheets, Materials Today,Volume 13, Issue 3,2010,Pages 28- 38,ISSN 1369-7021,https://doi.org/10.1016/S1369-7021(10)70031-6

Xu et al, (2019) Identification of graphene oxide and its structural features in solvents by optical microscopy, RSC Adv., 9, 18559-18564

Telegram
E-mail:
Facebook
Twitter
WhatsApp
Drukuj

Zapisanie się do newslettera


Przesyłając ten formularz, wyrażasz zgodę na otrzymywanie wiadomości marketingowych od: Trozzi, RR2, Bancroft, ON, K0L 1C0, https://drtrozzi.com/. W każdej chwili możesz cofnąć swoją zgodę na otrzymywanie wiadomości e-mail, korzystając z linku SafeUnsubscribe®, znajdującego się na dole każdej wiadomości e-mail. E-maile są obsługiwane przez Constant Contact

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

CAPTCHA ImageZmiana obrazu

10% Rabat z kodem: TROZZI

Signature Series Spike Support Formula

CAD $64,99

Formuła zdrowego serca i mięśni

CAD $54.99

Signature Series Restful Sleep Formula

 CAD $52,99

pl_PLPolski