Dr. Tess Lawrie en Dr. Peter McCullough, een video van één minuut; een geweldig WCH-document waarin het hoe en waarom wordt uitgelegd; en twee eenvoudige strategische acties om te ondernemen.
De Wereldgezondheidsorganisatie is een centrale dader van de Covid misdaden tegen de menselijkheid. Hier zijn twee stemmen die we vertrouwen, Dr. Tess Lawrie en Dr. Peter McCullough, die het uitleggen. (1 minuten)
Hier is een belangrijke briefing van de World Council For Health Policy. Het biedt goed onderzocht bewijs, analyse en strategieën om een einde te maken aan de wereldwijde tirannie van de WHO, die gebaseerd is op de valse vooronderstelling dat onze "gezondheid" beschermd moet worden. Bestudeer en deel dit alsjeblieft. Hier zijn zowel de verkorte samenvatting als de volledige briefing.
Beleidsbrief van de Wereldgezondheidsraad: Rejecting Monopoly Power Over Global Health, Over de voorgestelde IGR-wijzigingen en het WHO-pandemieverdrag
Samenvatting
Monopoliemacht over wereldwijde volksgezondheid verwerpen
Een groep deskundigen op het gebied van politicologie en recht heeft een diepgaande beleidsbrief van 45 pagina's opgesteld over de voorgestelde wijzigingen van de Internationale Gezondheidsregeling (2005) en het WHO-pandemieverdrag/akkoord (WHO CA+). De beleidsbrief biedt professioneel inzicht in de voorgestelde wettelijke instrumenten. Het bevat ook een historisch verslag van wat er mis is gegaan tijdens de COVID pandemie, beschrijft de pogingen die worden ondernomen om deze misstanden als geaccepteerde normen vast te leggen en biedt waardevolle inzichten in hoe het roer kan worden omgegooid voordat het te laat is. De belangrijkste punten van de beleidsbrief worden hieronder voor uw gemak opgesomd.
Mei 2023
Inleiding
Er wordt onderhandeld over een aanzienlijke uitbreiding van de zeggenschap van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) over de mondiale reactie op en het denken over de volksgezondheid via a) wijzigingen in de Internationale Gezondheidsregeling (2005) en b) een pandemieverdrag/akkoord (WHO CA+). Beide instrumenten kunnen als complementair worden beschouwd. Terwijl de ingediende IGR-wijzigingen, als ze worden goedgekeurd, de bevoegdheden van de WHO en haar directeur-generaal ten opzichte van staten en niet-overheidsactoren aanzienlijk zouden vergroten, zou het pandemieverdrag in zijn huidige vorm een nieuwe, kostenintensieve supranationale bureaucratie creëren en een ideologisch kader opleggen waarbinnen moet worden opgetreden op het gebied van wereldwijde gezondheid.
De Wereldgezondheidsvergadering (WHA) heeft mei 2024 als deadline gesteld voor de stemming over de voorgestelde amendementen op de IGR en het pandemieverdrag. Wijzigingen van de IGR worden aangenomen met een eenvoudige meerderheid van stemmen van de afgevaardigden in de Wereldgezondheidsvergadering, zonder verdere nationale ratificatieprocedures. Staten behouden het recht om binnen een bepaalde tijd (10 maanden) individueel af te zien van deelname. Doen ze dat niet, dan is de herziene versie automatisch op hen van toepassing. Voor het verdrag is een tweederde meerderheid in de WHA nodig en vervolgens nationale ratificatie. Volgens artikel 35 van het nulontwerp van het verdrag kan de overeenkomst echter op voorlopige basis in werking treden voordat het ratificatieproces is afgerond. Het WHO-pandemieverdrag wordt overwogen voor aanname op grond van artikel 19 (dat betrekking heeft op de aanname van verdragen of overeenkomsten) van de WHO-Grondwet met een aanvullende overweging van de geschiktheid van artikel 21 (dat betrekking heeft op de aanname van verordeningen).
Officieel worden de IGR-wijzigingen en het pandemieverdrag voorgesteld als instrumenten om de internationale samenwerking te verbeteren, informatie efficiënt te delen en rechtvaardigheid te garanderen in het geval van een nieuwe wereldwijde gezondheidscrisis. De facto kunnen ze veranderen in instrumenten om internationale samenwerking te vervangen door gecentraliseerde dictaten, om het smoren van afwijkende meningen aan te moedigen en om een kartel te legitimeren dat aan bevolkingen op winst gerichte gezondheidsproducten oplegt die beter werken maar minder winstgevend zijn.
Een aantal van de ingediende amendementen op de IGR (2005) bieden een wettelijk kader voor de monopoliemacht van de WHO over aspecten van de wereldwijde volksgezondheid in tijden van werkelijke en potentiële crisis. Als deze amendementen zouden worden goedgekeurd, zou deze macht worden uitgeoefend door een paar machtige primaire donoren van de WHO die een betekenisvolle controle over de organisatie uitoefenen. Het is in dit verband opmerkelijk dat de WHO slechts volledige controle heeft over ongeveer een kwart van haar eigen budget. De rest bestaat uit geoormerkte vrijwillige bijdragen van haar financiers. Als er overeenstemming over wordt bereikt, zouden sommige amendementen van de IGR (2005) de speciale belangen die de organisatie hebben gecompromitteerd (zie bijv. Cohen & Carter 2010) in staat stellen om te standaardiseren en op te leggen hoe staten en zelfs niet-statelijke actoren wereldwijd moeten reageren op noodsituaties op het gebied van de volksgezondheid en hoe ze een verscheidenheid aan mondiale gezondheidskwesties in het algemeen moeten benaderen.
Dwingende maatregelen en soevereiniteit van de staat
Sommige van de voorgestelde wijzigingen van de IGR (2005) zouden de aard van de tijdelijke en permanente aanbevelingen die worden genoemd in de artikelen 15 en 16 en die kunnen worden gedaan door de WHO en haar directeur-generaal, veranderen van niet-bindend advies in verplichte uitvoering door de verdragsluitende staten. Artikel 15 van de Internationale Gezondheidsregeling (2005) bepaalt: Als "is vastgesteld [...] dat zich een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang voordoet, vaardigt de directeur-generaal tijdelijke aanbevelingen uit". Artikel 16 voegt hieraan toe dat "de WHO [ook] permanente aanbevelingen [kan] doen voor passende gezondheidsmaatregelen [...] voor routinematige of periodieke toepassing". In de IGR (2005) worden de tijdelijke aanbevelingen van de directeur-generaal en de permanente aanbevelingen gedefinieerd als niet-bindende adviezen ter overweging {1}.
Een aantal van de nieuwe voorgestelde amendementen zou, als ze worden aangenomen, de aard van de aanbevelingen die kunnen worden gedaan, veranderen door ze bindend en juridisch bindend te maken. De amendementen zouden dit bereiken door de descriptor "niet-bindend" te verwijderen uit de definitie van de termen "tijdelijke aanbevelingen" en "permanente aanbevelingen" in artikel 1, terwijl tegelijkertijd een mandaat om deze op te volgen zou worden opgenomen in een aantal daaropvolgende artikelen. Het eigen International Health Regulations Review Committee of IHRRC van de WHO merkt in zijn rapport over een voorgesteld nieuw artikel 13A op: "Dit voorstel [...] maakt de tijdelijke en permanente aanbevelingen die in de artikelen 15 en 16 worden behandeld, verplicht." (WHO 2023: 55) Met betrekking tot lid 7 van het voorgestelde artikel vervolgt de WHO-commissie dat "deze voorstellen de WHO in feite de bevoegdheid geven om staten te instrueren" (ibid.: 57). Met betrekking tot een voorgestelde wijziging van artikel 42 legt de IHRRC hetzelfde uit: "De voorgestelde wijziging om een verwijzing op te nemen naar tijdelijke en permanente aanbevelingen lijkt de toepassing van deze aanbevelingen verplicht te maken". (ibid.: 67)
Verschillende amendementen zouden ook de bevoegdheden van de directeur-generaal, die in een ondemocratische, ondoorzichtige procedure wordt gekozen, aanzienlijk uitbreiden. Een amendement op artikel 15, bijvoorbeeld, zou de directeur-generaal in staat stellen om aanbevelingen te doen, niet alleen tijdens een door hem of haar uitgeroepen noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang, maar in alle situaties die volgens hem of haar de potentie hebben om er een te worden (WHO 2023a: 15). Een toevoeging aan artikel 42 stelt ondertussen dat WHO-maatregelen zoals aanbevelingen van de directeur-generaal niet alleen "onverwijld door alle staten die partij zijn worden geïnitieerd en voltooid", maar dat "staten die partij zijn ook maatregelen nemen om ervoor te zorgen dat niet-overheidsactoren die op hun respectieve grondgebied actief zijn, dergelijke maatregelen naleven" (ibid: 22).
Artikel 18 van de IGR bevat een niet-uitputtende lijst van maatregelen die de WHO via aanbevelingen aan verdragsstaten kan opleggen met betrekking tot personen. Deze lijst omvat onder andere het eisen van medische onderzoeken, het beoordelen van bewijzen van medische onderzoeken en laboratoriumanalyses, het eisen van vaccinatie of andere profylaxe, het beoordelen van bewijzen van vaccinatie of andere profylaxe, het plaatsen van personen onder toezicht van de volksgezondheid, het uitvoeren van quarantaine of andere gezondheidsmaatregelen en het uitvoeren van isolatie of behandeling (cf. WHO 2023a: 17).
De voorgestelde amendementen die aanbevelingen van de WHO of haar directeur-generaal verplicht stellen, roepen ernstige vragen op met betrekking tot hun gevolgen voor de soevereiniteit van staten en democratisch bestuur. De antwoorden kunnen van land tot land verschillen. Hoewel de WHO geen effectief handhavingsmechanisme heeft ten aanzien van landen met een hoog inkomen, zouden de voorgestelde IGR-wijzigingen ertoe kunnen leiden dat machtige regeringen die op één lijn zitten met of zelfs achter de WHO-richtlijnen staan, aanvoeren dat deze intern moeten worden nageleefd en gehandhaafd vanwege hun wettelijk bindende karakter onder een instrument van internationaal recht. Machtige natiestaten en particuliere belanghebbenden die zich achter de richtlijnen scharen, evenals de WHO zelf, zouden de herziene IGR verder kunnen gebruiken als juridisch kader om te proberen gezondheidskolonialisme te legitimeren en lage-inkomenslanden financieel onder druk te zetten om zich aan de richtlijnen te houden - waardoor hun soevereiniteit ernstig wordt ondermijnd.
Tegengaan van afwijkende meningen wereldwijd
Zowel de ingevoerde amendementen op de IGR (2005) als het ontwerpverdrag/akkoord over pandemieën moedigen systematische wereldwijde samenwerking aan om afwijkende standpunten van regeringen en de WHO - een VN-agentschap - tegen te gaan, waardoor geconcentreerde macht over informatie wordt bevorderd. Melissa Fleming, plaatsvervangend secretaris-generaal van de VN, verklaarde de volgende overtuiging op een bijeenkomst van het World Economic Forum (2022: 1) in Davos: "Wij bezitten de wetenschap en we vinden dat de wereld het moet weten."
Het ontwerpverdrag/akkoord over een pandemie moedigt alle staten die partij zijn aan - waaronder democratische, autoritaire en dictatoriale staten - om profielen te identificeren van wat door de WHO of staten die partij zijn wordt gezien als verkeerde informatie en om informatie en meningen aan te pakken die
afwijken van de officiële lijn. De IHRRC van de WHO suggereert zelfs dat de WHO een verplichting zou kunnen hebben "om informatie te verifiëren die afkomstig is van andere bronnen dan staten die partij zijn" (WHO 2023: 21). De IHRRC stelt verder dat fundamentele mensenrechten zoals vrijheid van meningsuiting en persvrijheid in evenwicht moeten zijn met wat de WHO en regeringen op een bepaald moment als accurate informatie verkondigen (cf. ibid.: 21). Dit verhaal is gevaarlijk, antidemocratisch en precies het tegenovergestelde van wat er zou moeten gebeuren op basis van de lessen die zijn geleerd van COVID.
Khosla & McCoy (2022: 1-2) leggen uit in het British Medical Journal: "Een tolerantie voor afwijkende meningen markeert niet alleen het vermogen om regeringen (en andere machtige actoren) uit te dagen en ter verantwoording te roepen en de bereidheid om minderheidsstandpunten te respecteren, het moedigt debat en beraadslaging in de samenleving aan op manieren die positieve sociale verandering en ontwikkeling stimuleren. Dissent kan helpen om de publieke opinie te informeren, het beleid te veranderen, hervormingen te versnellen en andere mensenrechten te bevorderen en te beschermen. Dissent staat centraal in de bevordering van gendergelijkheid en vrouwenrechten en de omkering van etnische en raciale onderdrukking, zoals blijkt uit de burgerrechtenbeweging in de VS en de anti-apartheidsstrijd in Zuid-Afrika. Het is een cruciaal ingrediënt geweest in veel succesvolle campagnes om de natuurlijke omgeving te beschermen tegen schade en vernietiging. En op het gebied van gezondheid speelde onenigheid een belangrijke rol in het bevorderen van toegang tot behandeling voor de HIV-pandemie. [...] Het recht op afwijkende meningen moet worden gerespecteerd en gezien als een gezonde uiting van democratie en vrijheid, en we moeten er bewust naar streven om dit recht voortdurend te controleren en te beschermen. [Belangrijk is dat de stem van gezondheidswerkers [...] van cruciaal belang is om ervoor te zorgen dat pandemiebestrijdingsmaatregelen niet worden misbruikt als voorwendsel om mensenrechten verder te onderdrukken, journalisten en activisten te arresteren of draconische wetten in te voeren om 'nepnieuws' te bestrijden. [Degenen die werkzaam zijn in de mondiale gezondheidszorg hebben een cruciale rol te spelen in het beschermen, behouden en bevorderen van kritisch denken. Nu we voor ongekende uitdagingen staan, is het belangrijker dan ooit om voet bij stuk te houden en deze basisprincipes van de mensenrechten te verdedigen."
Toezicht: (digitale) gezondheidscertificaten en opsporingsformulieren
Aanvullende amendementen op de IGR (2005) voorzien in een uitgebreid surveillancesysteem met (bij voorkeur digitale) gezondheidscertificaten en opsporingsformulieren om massale naleving van gecentraliseerde richtlijnen te garanderen. Wijzigingen met betrekking tot het gebruik van (digitale) gezondheidscertificaten of opsporingsformulieren voor controle en toezicht zijn niet alleen voorgesteld met betrekking tot artikelen die betrekking hebben op internationale gezondheidscrises, maar ook met betrekking tot artikel 23, dat gaat over algemene gezondheidsmaatregelen bij aankomst en vertrek. Volgens de IHRRC van de WHO is dit artikel van toepassing op alle situaties, niet alleen op noodsituaties op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang (PHEIC's).
De ingediende amendementen op artikel 23 omvatten bijvoorbeeld een "nieuw voorgesteld lid 6 [dat] een specifieke verwijzing invoert naar passagierzoekformulieren als onderdeel van de documenten die kunnen worden vereist, en een voorkeur voor digitale formaten" (WHO 2023: 61). Een ander amendement stelt voor om informatie over laboratoriumtests op te nemen in de gezondheidsdocumenten van reizigers. De IHRRC slaagt erin op te merken: "[G]i given that Article 23 applies to all situations, not only PHEICs, the Committee is concerned that such a requirement may overburden travellers, and may even raise ethical and discrimination-related concerns." (ibid.: 62). (ibid.: 62) In het algemeen erkent de IHRRC ook een bezorgdheid over "het gepaste niveau van bescherming van persoonsgegevens" (ibid.: 66).
Zoals de Indonesische minister van Volksgezondheid Sadikin in november 2022 tijdens de G20-top op Bali uitlegde, is de invoering van wereldwijde digitale gezondheidscertificaten een hoofddoelstelling bij de herziening van de IHR (2005). Indonesië is zelf al begonnen met de invoering van verplichte digitale gezondheidscertificaten door middel van een app die kan worden gedownload via Android en Apple. Het land geeft een voorbeeld van hoe wereldwijde digitale gezondheidscertificaten, als ze worden aangenomen via de IGR-wijzigingen, kunnen worden misbruikt door machthebbers om mensen, waaronder kinderen, te dwingen medische behandelingen te ondergaan, hun bewegingsvrijheid te beperken, het persoonlijk gebruik van bepaalde digitale apps af te dwingen en daarmee privé(gezondheids)gegevens te ontfutselen.
Kartelrechten en -regulering
Een aantal amendementen op de IGR (2005) zou, als ze worden goedgekeurd, de macht over de identificatie, productie en toewijzing van gezondheidsproducten onder specifieke omstandigheden overdragen aan de WHO (cf. WHO 2023a: 13-14), waardoor de WHO in feite een kartel wordt. Onder de herziene IGR zou de WHO bijvoorbeeld tegen verdragsstaten kunnen zeggen dat ze de productie van een bepaald farmaceutisch middel moeten verhogen - waardoor de winst van de fabrikant en/of de aandeelhouders, die betrekkingen met de WHO zouden kunnen onderhouden, zou toenemen - zodat de WHO dit naar eigen goeddunken kan distribueren en zo een patronagesysteem over de ontvangers kan opbouwen. Een voorgesteld amendement ziet ook een rol voor de WHO in het creëren van gestandaardiseerde "regelgevende richtlijnen voor de snelle goedkeuring van gezondheidsproducten van hoge kwaliteit" (WHO 2023: 14).
De infrastructuur die nodig is om de wijzigingen met betrekking tot het toewijzingsmechanisme van de WHO uit te voeren, zou worden opgezet via het aanvullende pandemieverdrag of -akkoord. Dit laatste zou, als het wordt aangenomen, het WHO Global Supply Chain and Logistics Network (ook wel het netwerk genoemd) opzetten.
Ondersteuning voor gain-of-function onderzoek
Met name het ontwerpverdrag/akkoord inzake pandemieën heeft verder negatieve implicaties voor de mondiale (gezondheids)veiligheid, omdat het onderzoek naar 'gain-of-function' ondersteunt, ondanks de uitzonderlijke bioveiligheidsrisico's ervan (zie over deze risico's bijv. Kahn 2023). Het ontwerpverdrag verklaart dat als het gaat om "laboratoria en onderzoeksfaciliteiten die werkzaamheden uitvoeren om organismen genetisch te veranderen om hun pathogeniteit en overdraagbaarheid te vergroten" er normen moeten worden nageleefd om "te voorkomen dat deze pathogenen per ongeluk vrijkomen", maar dat ervoor moet worden gezorgd dat "deze maatregelen geen onnodige administratieve belemmeringen voor onderzoek creëren" (WHO 2023b: 16). Aangezien een laboratoriumlek van een menselijk gemanipuleerd virus hoogstwaarschijnlijk verantwoordelijk is voor de COVID-crisis, geeft het voorgestelde pandemieverdrag blijk van een zorgwekkende veronachtzaming van de uitzonderlijke verwoesting die kan worden veroorzaakt door bioveiligheidsrisico's in verband met gain-of-function-onderzoek met pandemische potentiële pathogenen. De wereld zou getuige kunnen zijn van de ontsnapping of vrijlating van een aanzienlijk dodelijker gemanipuleerd virus dan SARS-CoV-2.
Conclusie
Een aantal van de voorgestelde IGR-wijzigingen en het pandemieverdrag (WHO CA+) zullen - als ze worden goedgekeurd - onvermijdelijk worden gebruikt om de belangen van een paar machtige actoren te bevorderen ten koste van anderen. Ze vormen een ongekende poging om de concentratie van ondemocratische macht onder valse voorwendselen te legaliseren, wat een snelle, effectieve en robuuste reactie vereist. Sommige van de voorgestelde amendementen op de IGR (2005) vormen in het bijzonder een kader voor de onwettige uitoefening van wereldwijde regeringsmacht zonder instemming van het volk, grondwettelijke controlemechanismen of verantwoordingsplicht. Als zodanig scheppen ze een gevaarlijk precedent als ze worden aangenomen.
Het beoogde rechtskader voor monopoliebevoegdheid over aspecten van de wereldwijde volksgezondheid zal niet leiden tot een betere paraatheid voor pandemieën, maar tot een herhaling van sommige van de ergste beslissingen die tijdens de COVID-pandemie zijn genomen in het geval van een toekomstige noodsituatie. Het beoogde rechtskader voor monopoliebevoegdheid over aspecten van de wereldwijde volksgezondheid is geen teken van vooruitgang, maar betekent een terugval in de menselijke ontwikkeling naar de tijden van gecentraliseerde rijken, feodale systemen en kolonialisme.
Het is algemeen bekend dat monopoliemacht de vrije keuze en concurrentie elimineert, waardoor individuele rechten worden geschonden terwijl de kwaliteit van oplossingen en innovatie drastisch wordt verminderd. Er zijn maar weinig gebieden waar dit zulke nefaste gevolgen heeft als op het gebied van menselijke gezondheid. Ongepaste machtsconcentratie vormt ook een bedreiging voor democratische systemen en het recht van mensen op zelfbestuur. Democratieën worden in stand gehouden door een opeenhoping van geconcentreerde macht te voorkomen en monopolies op te breken, terwijl tegelijkertijd essentiële democratische kernwaarden worden gewaarborgd.
Referenties
COHEN, D., & CARTER, P. (2010). WHO en de pandemische griep"samenzweringen". British Medical Journal (BMJ); 340 :c2912 doi:10.1136/bmj.c2912.
KAHN, Laura H. (2023). De zeven hoofdzonden van biomedisch onderzoek. Georgetown Journal of International Affairs. https://gjia.georgetown.edu/2023/03/03/the-seven-deadly-sins-of-biomedicalresearch/.
KHOSLA, R., & MCCOY, D. (2022). Dissent and the right to protest in context of global health. BMJ Global Health 2022; 7:e011540. doi:10.1136/ bmjgh-2022-011540.
WHO (2023). Verslag van de Review Committee regarding amendments to the International Health Regulations (2005). https://apps.who.int/gb/wgihr/pdf_files/wgihr2/A_WGIHR2_5-en.pdf.
WHO (2023a). Compilatie per artikel van de voorgestelde wijzigingen van de Internationale Gezondheidsregeling (2005), ingediend overeenkomstig Besluit WHA75(9) (2022). https://apps.who.int/gb/wgihr/pdf_files/wgihr2/A_WGIHR2_7-en.pdf.
WHO (2023b). Nulontwerp van de WHO-CA+ ter overweging door het Intergouvernementeel Onderhandelingsorgaan tijdens zijn vierde bijeenkomst. https://apps.who.int/gb/inb/pdf_files/inb4/A_INB4_3-en.pdf
ECONOMISCH WERELDFORUM (2022). Impactbijeenkomsten duurzame ontwikkeling 2022. Desinformatie aanpakken. https://www.weforum.org/events/sustainable-development-impact-meetings2022/sessions/tackling-disinformation.
Volledig beleidsdocument hier bekijken of downloaden
Oproep tot actie help alstublieft mee om de bovenstaande verhelderende documenten te delen met politici, kandidaten en beïnvloeders op lokaal, provinciaal en federaal niveau. Je zult hen voorzien van solide bewijs van WHO-misdaden en snode plannen, evenals een routekaart om de WHO te verlaten en te beëindigen.
2e Oproep tot Actie / Canadese Petitie. Leslyn Lewis is een conservatief parlementslid in Canada. Ze is een online petitie gestart om Canada uit de VN, de WHO en AGENDA 2030 te halen. Dit zal worden voorgelezen in het Canadese Lagerhuis en zodra dat gebeurd is, zal het een kwestie van openbare orde worden. Tot nu toe zijn er al meer dan 10.000 handtekeningen. Teken alstublieft en deel. (UPDATE 20231103 Er zijn nu 45.676 ondertekenaars en aan het klimmen).
Links en verwant materiaal
- Ik wil volgen, sondersteuning en aanmelden aan de Wereldgezondheidsraad.
- Meer over de wereld Moordzuchtige Organisatie
- James Roguski / WHO waakzaamheid keeper
- De hele VN is corrupt
18 reacties
Waarom zou IEDEREEN in deze wereld de dictaten van een niet-gekozen orgaan moeten volgen?
van misdadigers die duidelijk controle willen zodat ze ons ziek kunnen blijven maken &
ons vermoorden voor hun eigen hebzucht. Ze hebben hun ware gezicht al laten zien met de Covid Scamdemic. Ze moeten worden vervolgd !!!!
De WHO heeft geen enkele verdienste.
Ongelooflijk dat we nog steeds banden hebben met wie, wef of un.
Een primair doel van elke organisatie is de ontvolking van de wereld.
Het is niet nodig om naar amendementen te kijken. Deze groepen werken samen en zijn puur kwaad. Ik kan me niet voorstellen dat iemand die de tijd neemt om hun websites te lezen hen iets anders zou noemen.
Ze hebben heel duidelijk laten zien dat ze gruwelijke criminelen zijn, alleen al door de manier waarop ze met Covid zijn omgegaan.
Wat is er nodig om de banden te verbreken? Een petitie ondertekend door 95% van de bevolking van het land?
Ik vind het goed wat Alberta doet en ik hoop oprecht dat ze uit de confederatie stappen als dat nodig is voor de provincie om nee te zeggen tegen elke band met dit tuig.